ze horen niet hier
de tafels de stoelen
de kasten en het bed
maar op een andere
plek verlaten plaats
spreekt droefenis
binnensmondse woorden
zwerven in dromen
van avond naar gisteren
waar is mijn moeder mijn vader
mijn broer waar is mijn vriend
mijn land waar is de oorlog
waar ben ik?
de slaap luistert waakzaam
of de zon de hoge bergen
van zijn land beklimt
dan vliegt zijn ziel over
de tafels de stoelen
de kasten en het bed
ai ai Nyima