Er loopt iemand met een trap
aan de overkant van de straat
langs de rand van het park
in een straf tempo voorbij
terwijl ik uit het raam kijk
ik heb niets anders te doen
ik wil niets anders doen
zelfs niet bedenken dat ik
van alles zou kunnen maken
of schrijven of lezen ik doe dat
niet omdat ik humeurig ben
en daarom maar kijk hoe de mensen
op straat zich bewegen van de ene
kant naar de andere op een manier
alsof ze precies weten
waar ze vandaan komen
of waar ze naar toe gaan met
die verdomde trap onder de arm.
Categorie: daar waar ik woon
De gedichten uit ‘daar waar ik woon‘ zijn als serie gebundeld in ‘In de tijd van het interval‘ te koop in mijn webshop.