Soms droom ik dat mijn moeder gelanceerd wordt
in een plas helder water zie ik haar neerkomen
voordat zij op mysterieuze wijze verdwijnt als een zucht
die in de kromming van ruimte en tijd langs mij schiet
toch buig ik mij in die nachten over het oppervlak
om tussen de golven door op de bodem te turen alsof
het zand daar mij moet verzekeren dat zij bestond
IJda Romein 1910-1955