moeten we doen
moet ik doen, vraag ik jullie
alsof ik het gewoon vind
dat ik in de beschutting van
mijn huis mijn stad mijn land
leef dat ik in de trein stap
op weg naar waar ik wil
dat ik mijn woorden
mijn waarheid onbegrensd
de wereld mag insturen
is het wel rechtvaardig
vraag ik jullie dat ik weet dat
mijn leven zo goed is te leven
dat mijn mening, ja mag ik
mijn mening wel geven
nu ik toekijk en de jaren
voorbij gerend zijn
mag ik jullie wel vertellen
dat toen ik jong was
een vrouw zonder kansen
ik mijn leven in vrijheid
bevocht zónder angst
vergeef me als uit
mijn oude mond
verkeerde woorden vallen
maar ik ben altijd blijven
hopen dat de wereld verandert
blijvend verandert door dappere
vrouwen die opstaan voor
een leven in vrijheid zonder geweld
dat eens de strijd is gestreden
of is dat een sprookje
ijdele hoop
moeten we doen, vraag ik jullie
alsof we het gewoon vinden
dat we in de beschutting van
ons huis onze stad ons land
leven dat we de trein nemen
op weg naar waar we willen zijn
dat we onze woorden
onze waarheid onbegrensd
de wereld insturen
zolang er nog plekken zijn waar
het leven van vrouwen niet telt